Bowers & Wilkins in de BMW X7

All Boxes Checked...

Inmiddels heb ik de nodige terreinwagens onder handen en oren gehad. Van Volvo, Jaguar, Land Rover en nu dus van BMW. De X7 xDrive40i om precies te zijn. Maar mag je dergelijke auto’s nog wel terreinwagens noemen? Ik moet direct denken aan de scene in de Pixar film Cars uit 2006, waar de luxe terreinwagens niet de modder in durfden te rijden, bang om vies te worden. Niet dat ze het niet zouden kunnen, maar zoiets doe je gewoonweg niet. Precies dat gevoel overkwam mij in deze über-BMW. Hoewel über... je mocht willen in zo’n über vervoerd te worden. Drie rijen zetels waarvan rij twee mininaal even luxe is als de eerste. Zelfs op rij drie is het nog goed toeven. Welbeschouwd lijkt aan de luxe geen eind te komen. Hoe zou het met de sound van Bowers & Wilkins in deze BMW gesteld zijn? Ik ging op zoek.

Het was wel even wennen. Van de M850i naar de X7. Al was het maar de instap. Vergelijk het met een strandstoel en een stapelbed. En geen kleintje, overigens. Want deze BMW is huuuuuge. Het rare is alleen dat je in beide bolides verrassend makkelijk instapt. Of je nu brede of lange botten hebt, het maakt werkelijk geen zwans uit. Toegegeven, de X7 laat zich door zijn hoogte erg makkelijk bestijgen, maar een kleine man als ik heeft gelukkig geen keukentrap nodig. Dat heb ik wel eens anders gezien. Zelfs in de hoogste stand van de wagen is het allemaal nog goed te doen. Na de wisseling van de wacht en het instellen van de stoel, spiegels en een korte studie hoe deze wagen vooruit komt, kon ik mijn reis naar huis aanvangen. Eenmaal op de snelweg beland, merkte ik meteen wat deze enorme verschijning losmaakt bij medeweggebruikers. Ik laat het maar ergens tussen angst, jaloezie en respect. Alleen al de omvang van de kenmerkende grille in de vorm van een nier, laat de gemiddelde automobilist verbleken, laat staan de automobiel zelf. Had ik het al gezegd? Hij is grooooot.

Grootte doet er niet toe, of toch wel?

Waarom mensen een dergelijke auto aanschaffen, laat zich te raden, maar als je vijf passagiers in luxe door een nat en glad weiland zou willen vervoeren en je hebt een paar euro’s te besteden, dan zou dit wel eens de wagen van voorkeur kunnen zijn. De versie onder mijn buns kost net geen 156.000 euro, maar dan heb je ook wat. Alle toeters en bellen die BMW in huis heeft zitten er wel op. Strikt genomen zit in dit model geen M getunede motor, maar toch weet deze 6 cilinder met een inhoud van 2998cc 340pk te produceren. De topsnelheid is begrensd op 245 km/u en de acceleratie van 0 naar 100 km/u bedraagt 6,1 seconden. Toch niet gek met een gewicht van 2395 kilogram. En Iis dat nognu niet snel genoeg voor je, dan heeft BMW de M50i voor je. Die doet er 4,7 seconden over om naar de 100 te knallen.

Über groot en über luxe

Bij het indrukwekkende uiterlijk hoort een navenant interieur, en tjonge nog ‘ns aan toe, daar zijn de specialisten van BMW helemaal losgegaan. Nu zitten de zetels in welke BMW dan ook al erg fijn, deze X7 zou je bijna niet meer willen verlaten. Deze stoelen zijn zo comfortabel en kunnen dermate afgestemd worden op je lichaam, dat ze je bijna innig omhelzen, maar dan van achteren. Om maar te zwijgen over de afwerking van het soepele leder. En dat geldt overigens voor al het leder in de auto. Het vloeiende lijnenspel dat het interieur tot één geheel maakt, met luxe stiksels in het leer voor net dat stukje extra. Wat óóook dat gevoel van extra geeft, is de tweede rij zetels. Ze zullen er vast zijn, maar ik heb nog nooit in een auto van dergelijke afmetingen gezeten, waar je achterin hetzelfde gevoel van luxe kreeg als voorin. Inclusief massage. Echt fenomenaal.

Are Diamonds Forever?

Als je eenmaal je zit hebt gevonden en de gebruiksaanwijzing hebt gelezen, denk je te weten hoe alles werkt. En dan kijk je naar het fraaie stuur met het kenmerkende blauw witte logo dat doet denken aan de tijden van de Rode Baron. Waar de gestileerde weergave van draaiende propellers je naar het verleden verplaatsen, doen de knoppen die het omringen dat allerminst. En ze zijn echt allemaal nodig om de vele functies die de X7 heeft efficiënt te bedienen. Althans een deel ervan. De overige knoppen bevinden zich binnen handbereik, waarvan die in de middenconsole het meest gebruikt worden. En dan vooral de draaiknop waarmee je zo goed als alle functies kan selecteren. De knoppen voor de verschillende offroad rij-instellingen zal je wel niet zo vaak nodig hebben, omdat deze BMW toch overwegend in de PC Hooftstand zal blijven staan. Vermoedelijk. Diamant in dit juweel moet toch de pook zijn. Terwijl hij overwegend gebruikt zal worden om de versnelling in de D-, P- of R-stand te zetten, is het maar moeilijk om je ogen ervan af te houden. Geslepen als een diamant, heeft de pook minimaal evenveel facetten als de BMW zelf.

Schellinkje ook niet verkeerd

Groot, ruimtelijk en luxe, so far so good. En als je dan alles op je in hebt laten inwerken en jij werpt een blik omhoog, dan zie je het enorme panoramadak. Eigenlijk maakt dat panoramadak, dat BMW Sky Lounche noemt, op de tweede rij nog meer indruk en maakt het geheel nog ruimtelijker dan je aanvankelijk dacht. En het wordt nog erger, de derde rij heeft zijn eigen panoramadakje dat weliswaar niet geopend kan worden, maar toch weer dat stukje extra geeft. Voor een schellinkje niet verkeerd, zou ik willen beweren. Overigens, als je dat schellinkje wegklapt, verandert de laadruimte van klein naar riant. En als je vervolgens de tweede rij wegklapt, verandert de BMW in een soort riante bestelbus. Qua ruimte dan. Alles volautomatisch natuurlijk.

Er schittert nog een Diamant

Ik zal best een en ander vergeten zijn te melden in deze oase van luxe, maar ééeen ding moet ik nog kwijt. De X7 bij nachte. De interieurverlichting om precies te zijn. Gelukkig kan ‘ie aan alle smaken worden aangepast, inclusief helemaal uit, maar het lichtspel mag er zijn. Je waant je echt in een ruimteschip. Zelfs de luidsprekers zijn voorzien van verlichting. Of het verlichtend werkt, weet ik niet, maar het zorgt in ieder geval voor extra aandacht op het topsysteem van Bowers & Wilkins dat we in de X7 aantreffen. Zeven aluminium Aramid Fiber middentoners aan weerszijden van iedere stoelenrij, een eentje in het midden van het dashboard, twee diamond tweeters voorin, vijf aluminium tweeters bij de overige speakers, twee Rohacell woofers en vier breedbandluidsprekers in de hemel laten zich aansturen door een 10-kanaals versterker om een perfect geluidsbeeld in surround neer te zetten. Althans, dat belooft de brochure voor een meerprijs van slechts 4.805 euro.

Oeps, they did it again!

Als je eenmaal in de X7 rijdt, zijn aan alle randvoorwaarden voldaan om optimaal te kunnen genieten van het geluid. Je reist in absolute rust en luxe van A naar B, totdat je het systeem van B&W echt laat zingen. Ik heb het al vaak gezegd, maar volgens mij weet de speakerbouwer in deze bolide echt de juiste snaren te raken. All boxes checked voor mij, als ik welke muziek dan ook door het systeem laat vloeien. Echt alles is er, zeker ook op de tweede rij, en zelfs op de derde. Ik kan me goed voorstellen dat alle inzittenden het op een gezamenlijk zingen zetten terwijl het systeem een geluidsbeeld neerzet waarop sommigen thuis jaloers op zouden zijn. De combinatie van digitale en analoge technologieën geeft hier een serieus visitekaartje af en naar mijn mening worden hiermee harten gewonnen voor de betere muziekweergave. Want als je dit in een auto meemaakt, dan wil je dat toch ook in je huiskamer hebben? Een win-win situatie voor hifi en een knap staaltje audiotechniek van B&W.

Kijk voor meer informatie op www.bmw.nl